Przejdź do głównej treści

Pozwól, że przedstawimy Ci rozwiązania istotnych problemów


IMO : Indywidualne podejście - Maksymalne zaangażowanie - Odpowiedzialne rozwiązania

Sejm uchwalił ustawę o zatorach.

  • IMO Legal
  • Blog

W celu poprawy otoczenia prawnego, w jakim funkcjonują strony transakcji handlowych, po to, aby umożliwić zredukowanie zatorów płatniczych w dniu 5 lipca 2019 roku Sejm uchwalił ustawę o zmianie niektórych ustaw. Jest to rządowy projekt zmian do ustaw, takich jak: kodeks postępowania cywilnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych,  ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi, ordynacji podatkowej,o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, o finansach publicznych,o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, o terminach zapłaty w transakcjach handlowych,prawo zamówień publicznych oraz o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy. Jak czytamy w BIP proponowane przez Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii zmiany dotyczą przede wszystkim:

  • ·skrócenia terminu zapłaty w transakcjach, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny, do 30 dni, bez możliwości wydłużenia (wyjątek stanowią podmioty lecznicze dla który proponuje się pozostawienie terminu 60-dniowego);
  • ·wprowadzenia ustawowego obowiązku stosowania, maksymalnego 60-dniowego terminu zapłaty w transakcjach w których wierzycielem jest firma zaliczana do sektora MŚP, a dłużnikiem duży przedsiębiorca pod rygorem nieważności zapisu umownego przewidującego dłuższy termin zapłaty;
  • ·zobowiązania przedsiębiorców będących podatnikami, których dane indywidualne podlegają publikacji przez Ministra Finansów (grupy kapitałowe i podatników, których przychód przekracza rocznie 50 mln euro) do przekazywania Ministrowi Finansów corocznego sprawozdania o stosowanych terminach zapłaty;
  • ·przerzucenia z wierzyciela na dłużnika ciężaru dowodu, że ustalony w umowie termin zapłaty jest rażąco nieuczciwy oraz wprowadzenie możliwości żądania takiego ustalenia w ciągu 3 lat od dnia, w którym umowa została wykonana;
  • ·wprowadzenia możliwości odstąpienia przez wierzyciela od umowy lub wypowiedzenia umowy, gdy termin zapłaty ustalony w umowie jest nadmiernie wydłużony a ustalenie tego terminu było rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela (w projekcie przyjęto, że możliwość taka będzie przysługiwała w przypadku terminu dłuższego niż 120 dni);
  • ·wprowadzenia mechanizmu zwiększającego szybkość rozliczeń pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w procesach inwestycyjnych;
  • ·wprowadzenia mechanizmu zapobiegającego nadużywania prawa do rekompensaty w wysokości 40 euro w przypadku dokonania cesji wierzytelności na osoby trzecie (w szczególności na firmy windykacyjne);
  • ·wprowadzenia rozwiązań, zgodnie z którymi:

o  zawarcie przez podmiot publiczny umowy z nadmiernie długim terminem zapłaty oraz zapłata należności po terminie będzie stanowiło naruszenie dyscypliny finansów publicznych;

o  zapłata przez podmiot publiczny przed końcem terminu ustalonego w umowie (np. 2 dni po doręczeniu faktury, gdy termin zapłaty ustalono na 30 dni od dnia doręczenia faktury), nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych;

o  brak żądania rekompensaty w wysokości 40 euro przez podmiot publiczny, w przypadku gdy jej wysokość jest równa lub wyższa od wysokości należności głównej, nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych;

  • ·podwyższenia obecnej wysokości rekompensaty (40 euro) w transakcjach, w których wierzycielem jest MŚP, a dłużnikiem duży przedsiębiorca lub podmiot publiczny maksymalnie o 1% wartości świadczenia pieniężnego;
  • ·wyraźnego wskazania narzucania nadmiernie długich terminów zapłaty jako czynów naruszających prawo konkurencji w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów i ustawie o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi.
  • ·Rozszerzenia katalogu naruszeń, za które na nieuczciwego, nadużywającego swojej przewagi ekonomicznej dłużnika (przedsiębiorcę) będzie mogła być nakładana kara finansowa.

Najistotniejsze zmiany w wyżej wskazanych aktach prawnych wprowadzone  ustawą przyjętą przez Sejm polegają na:

  1. Określeniu sztywnego 60-dniowego terminu płatności w tzw. transakcjach „asymetrycznych” tj. w transakcjach pomiędzy dużymi a małymi firmami. W odniesieniu do podmiotów publicznych z wyłączeniem podmiotów leczniczych termin płatności faktury będzie wynosił maksymalnie 30 dni od dnia doręczenia faktury.
  2. Możliwość pomniejszenia przez wierzyciela podstawy opodatkowania (podatku PIT i CIT) o kwotę wierzytelności, jeżeli nie została ona uregulowana w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu płatności, określonego w umowie lub na fakturze (tzw. złe długi). Ponadto nałożono na dłużnika obowiązek doliczenia do podstawy opodatkowania nieuregulowanego zobowiązania. Taka ulga nie będzie miała zastosowania w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi kapitałowo.
  3. Na podstawie nowych przepisów Prezes UOKiK uzyska nowe uprawnienie tj. będzie miał dostęp do danych Krajowej Administracji Skarbowej w celu podjęcia działań kontrolnych wobec firm, które w ciągu trzech kolejnych wybranych miesięcy mają zaległości na poziomie 5 mln zł. Prezes UPKiK posiadał będzie również uprawnienie do nakładania na takie firmy kar. Próg zaległości po dwóch latach od wejścia w życie nowych przepisów zostanie obniżony do 2 mln zł.
  4. Przedsiębiorstwa, których roczny obrót przekracza 50 mln euro będą składać do ministerstwa przedsiębiorczości raport o swoich należnościach i zobowiązaniach. Pierwszy raport ma być złożony za 2020 rok i będzie mógł być podstawa do zgłoszenia Prezesowi UOKiK konieczności skontrolowania przedsiębiorstwa.
  5. Udostępniona zostanie do publicznej wiadomości lista firm, które będą miały zaległości początkowo powyżej 5 mln zł a w późniejszym okresie 2 mln zł.
  6. W postępowaniu zabezpieczającym dla roszczeń o wartości nie wyższej niż 75 tys. zł do wykazania interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia wystarczające będzie, że powód uprawdopodobni roszczenie i okoliczność, że należność nie została uregulowana przez co najmniej trzy miesiące od dnia upływu terminu płatności określonego w fakturze lub umowie. Kwota 75 tys. zł odnosi się do wartości transakcji na nie roszczenia. 
  7. Zmieniona zostanie wysokość rekompensaty za nieterminową płatność. Jej wysokość została uzależniona od wysokości świadczenia i wynosić będzie:

40 euro – gdy świadczenie pieniężne nie przekracza 5000 zł;

70 euro – gdy świadczenie pieniężne jest wyższe od 5000 zł, ale niższe niż 50 000 zł;

100 euro – gdy świadczenie pieniężne jest równe lub wyższe od 50 000 zł.

  1. Podmiot publiczny nie będzie musiał dochodzić rekompensaty za poniesione koszty związane z odzyskiwaniem należności, gdy jej wysokość jest równa lub wyższa od wynagrodzenia za dostawę towaru lub wykonanie usługi.

Projekt ustawy w dniu 12 lipca 2019 roku, po kilkunastu legislacyjno –redakcyjnych zmianach został przyjęty przez Senat. Najistotniejsza zmiana zatwierdzona przez Senat dotyczy ulgi na złe długi, a mianowicie z ulgi tej będzie mógł skorzystać również wierzyciel, który na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. 23 lipca 2019 roku przekazano Prezydentowi RP do podpisu.